- onurğasız
- anat.1. sif. Onurğası olmayan. Onurğasız heyvan.2. cəm Onurğasızlar şəklində – onurğasız heyvanlara verilən ümumi ad; onurğasız heyvanlar.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
onurğasız
Look at other dictionaries:
qeyr — ə. 1) yad, biganə; 2) özgə, özgəsi; 3) başqa, digər, ayrı. Qeyri adi adi olmayan; fövqəladə; qeyri amil 1) əsassız, faktsız; 2) səbəbsiz; qeyri baliğ həddibüluğa çatmamış; yeniyetmə; qeyri bədii bədii olmayan; qeyri bərabər bir bərabərdə olmayan; … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
balıqqulağı — is. Müxtəlif onurğasız heyvanların üz tərəfi, adətən buynuz təbəqədən, iç tərəfi isə sədəf təbəqədən ibarət olan örtü hissəsi, qabığı. Sahildə balıqqulağı topladıq. Balıqqulağından hazırlanmış bəzək şeyləri. – Sarayın darvazası qarşısında . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buğumayaqlılar — is. zool. Onurğasız heyvanların bədəni və ayaqları buğumlu olan qrupu (xərçənglər, hörümçəklər, cücülər və s.) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dalqəlsəməlilər — is. zool. Onurğasız, yumşaqbədənli heyvanların (molyuskların) bir cinsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərisitikanlılar — is. zool. Dəniz kirpiləri, dəniz ulduzları və s. ni əhatə edən onurğasız heyvanlar. Dənizin dibində elə qəribə heyvanlar vardır ki, bunların nə sağ, nə də sol tərəfləri, nə baş və nə də quyruqları var, bunlar hər tərəfə sürünə bilir və hər bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyvan — is. <ər.> 1. İnsanı çıxmaqla hər cür canlı məxluq. <Qaçay:> Atalar deyib ki, heyvan iyləşə iyləşə, insan dilləşə dilləşə yaxınlaşar. Ə. Vəl.. // Bitkilərdən başqa hər cür canlı varlıq. Vəhşi heyvan. Onurğasız heyvanlar. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
molyusk — is. <rus.> Yumşaq bədənli onurğasız dəniz heyvanı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərcanqulu — is. Bəzi onurğasız heyvanların əsasən qıvrım və ya oval laylı qutucuq şəklində olan qoruyucu bərk qabığı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
omar — is. Onurğasız dəniz heyvanı; onayaqlı xərçəng … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabıq — is. 1. Bir şeyin üstünü örtən sərt örtü. Ağacın qabığı. Yumurtanın qabığı. Qoz qabığı. – Mağaranın içi yumşaq ağac qabıqları ilə döşənmişdi. A. Ş.. Qabıq bağlamaq – üstündə qabıq əmələ gəlmək, qabıqlanmaq. 2. zool. Bəzi onurğasız heyvanlarda:… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
